ΝΑ ΓΙΑΤΙ H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ:

"Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανωτέρας συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ -ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ -ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ -ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ -ΗΤΑ-ΘΗΤΑ -ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ -ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ -ΝΙ-ΞΙ -ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ -ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ -ΦΙ-ΧΙ -ΨΙ-ΩΜΕΓΑ .
Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ,Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικήςπροσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ! ΑΜΑΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ.ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΖΗ, ΤΑ Η, ΤΑ ΘΗ, ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ,ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ(ΕΣΤΙ).

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:

Αλ=Ο νοητός ήλιος

Φα-ος=Το φως

Βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)

Τα=Δοτική άρθρουδωρικού τύπου τη, εις την

Γα=Γη (δωρικός τύπος)

Αμα=(επιρρ.) συγχρόνως

Έλ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος

Έψ=ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος.

Ιλών=Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός

Στή=προστακτική ρήματος ίστημι.

Ίγμα=καταστάλαγμα, απόσταγμα.

Ζή=προστακτική ρήματοςζω.

Η=υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι

Θη=προστακτική ρήματος θέτω.

Ιώτα=τα ίωγα, τα Εγώ.

Παλάν=Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο παλλάς-πάλλουσι, περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά).

Δά=άλλοςτύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ, Δήμητρα=Μητέραγη).

Νύξ=νύκτα.

Ο=το οποίο, που

Φυ(οι)=ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι). Κ.Ο..Κ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...

(ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ!
ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ.

ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

Εντυπωσιακό;

Τουλάχιστον ! ! ! !

The Invitation

It doesn't interest me what you do for a living.
I want to know what you ache for,
and if you dare to dream of meeting your heart's longing.

It doesn't interest me how old you are.
I want to know if you will risk looking like a fool
for love, for your dreams,
for the adventure of being alive.

It doesn't interest me what planets are squaring your moon.
I want to know if you have touched
the centre of your own sorrow,
if you have been opened by life's betrayals
or have become shrivelled and closed from fear of further pain.

I want to know if you can sit with pain,
mine or your own, without moving to hide it
or fade it or fix it.

I want to know if you can be with joy mine or your own.
if you can dance with wildness and let the ecstasy
fill you to the tips of your fingers
and toes without cautioning us
to be careful, be realistic,
remember the limitations of being human.

It doesn't interest me if the story you are telling me is true.
I want to know if you can disappoint another
to be true to yourself.
If you can bear the accusation of betrayal
and not betray your own soul.
If you can be faithless and therefore trustworthy.

I want to know if you can see Beauty
even when it is not pretty every day,
and if you can source your own life from its presence.

I want to know if you can live with failure, yours and mine,
and still stand at the edge of the lake
and shout to the silver of the full moon,“Yes.”

It doesn't interest me to know where you live,
or how much money you have.
I want to know if you can get up after the night of grief and despair,
weary and bruised to the bone,
and do what needs to be done to feed the children.

It doesn't interest me who you know
or how you came to be here.
I want to know if you will stand
in the centre of the fire with me and not shrink back.

It doesn't interest me where or what
or with whom you have studied.
I want to know what sustains you from the inside
when all else falls away.

I want to know if you can be alone with yourself,
and if you truly like the companyyou keep
in the empty moments.

© Oriah Mountain Dreamer, from the book The Invitation published by HarperSanFrancisco, 1999

H δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται

H δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητος, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία....

Ισοκράτης 436 - 338 π.χ.