Απορίες του Δήμου για τη Δημοκρατία

Κυριακή σήμερα, κι ο 10χρονος Δημοσθένης είχε την ευκαιρία να πάρει το πρωινό του στη βεράντα του σπιτιού του παρέα με το μπαμπά του, τον οποίο ελάχιστα βλέπει κατά τη διάρκεια της εβδομάδας λόγω φόρτου εργασίας του τελευταίου. Ο κύριος Παναγανακτίδης εργάζεται σε δυο δουλειές για να καταφέρει να τα φέρει βόλτα, και γι’ αυτό τις καθημερινές δεν έχει διαθέσιμο χρόνο για να μιλήσει και να παίξει με το μοναχογιό του. Έτσι ο μικρός Δημοσθένης πρέπει να περιμένει υπομονετικά μέχρι την Κυριακή για να περάσει λίγες ώρες με το μπαμπά του τον οποίο υπεραγαπά. Βεβαίως αγαπάει και τη μαμά του, αλλά αυτό που νιώθει για τον πατέρα του είναι απέραντος θαυμασμός και σκέτη λατρεία. Στο πρόσωπό του βλέπει το απόλυτο αρσενικό και δίπλα του νιώθει κι ο ίδιος ψηλός και δυνατός. Τα χνώτα του πατέρα του είναι το πιο αναζωογονητικό άρωμα γι’ αυτόν, ένα άρωμα που δε μπορεί να το υποκαταστήσει ακόμη και μια ιδανική μητέρα.

**Μπαμπά, χτες τη νύχτα είδα ένα πολύ άσχημο όνειρο που με τρόμαξε, και θα ήθελα να το συμμεριστώ μαζί σου. Ήταν ένας αληθινός εφιάλτης.

** Είδες εφιάλτη, παιδάκι μου; Και γιατί δε με ξύπνησες; Γιατί δεν ήρθες στο κρεβάτι μας;

** Να σου πω την αλήθεια, μπαμπά, το σκέφτηκα, αλλά επειδή ήταν ξημερώματα, δίστασα. Ήταν περίπου η ώρα που παίζετε με τη μαμά και δεν ήθελα να σας διακόψω.

**Σ’ ευχαριστώ για τη διακριτικότητα και την κατανόηση παιδί μου. Βρε τι παιδί-διαμάντι έχω εγώ! Έλα να σε φιλήσω, Δήμο μου, ματς, μουτς! Λοιπόν, πες μου τώρα τι είδες στον ύπνο σου;

**Να, είδα λέει ότι κατέβηκε ένα άρμα από τον ουρανό με κάποιους βλοσυρούς τύπους οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ κατάργησαν τη Δημοκρατία μας και επέβαλαν απόλυτη Δικτατορία.

** Θεός φυλάξει, Δημοσθένη! Πάντως είναι συζητήσιμο αν αυτό είναι όντως εφιάλτης! Πες μου, όμως, μήπως είδες Χαρδαβέλλα χτες τη νύχτα και επηρεάστηκες; Δε σου έχω πει να μην ανοίγεις τηλεόραση όταν πας για ύπνο;

** Είδα λίγο τις Πύλες, μπαμπά, δε μπορώ να σου πω ψέματα Κυριακάτικα. Λες αυτό να έφταιξε; Όμως, απ’ όπου κι αν προήλθε ο εφιάλτης θα ήθελα να κουβεντιάσουμε λίγο το θέμα. Έχω πολλές απορίες, δηλαδή τις είχα και πριν από το κακό όνειρο, αλλά τώρα χρειάζομαι άμεσα απαντήσεις.

** Είμαι όλος αυτιά, παιδί μου. Άλλωστε το πρωί της Κυριακής είναι αφιερωμένο αποκλειστικά σε σένα.

** Ευχαριστώ, μπαμπά! Λοιπόν, έχουμε και λέμε, και θα μπω κατ’ ευθείαν στο ψητό. Θέλω όμως καθαρές απαντήσεις χωρίς περιστροφές, ακόμη κι αν η απάντηση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.

** Με το υψηλό IQ που διαθέτεις, καμάρι μου, πώς θα τολμούσα να σου απαντήσω με περιστροφές, υπονοούμενα και μισόλογα; Έμπα στο θέμα λοιπόν.

** Σε τι διαφέρει η Δημοκρατία από τη Δικτατορία, μπαμπά;

** Τι πράγμα; Γκουχ, γκουχ…

** Έλα μπαμπά, άσε τον ξερόβηχα. Μεγάλο παιδί είμαι και πρέπει να ξέρω κι εγώ την αλήθεια. Άλλωστε, αν γίνει του Τσίπρα, μπορεί κι εγώ σύντομα ν’ αποκτήσω δικαίωμα ψόφου, συγνώμη σαρδάμ ήταν, ψήφου ήθελα να πω.

** Λοιπόν, αφού πας γυρεύοντας για σοκ, άκουσέ με. Στην ουσία δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Δικτατορίες είναι και οι δύο. Στη μεν πρώτη περίπτωση η δικτατορία δε φοράει μάσκα και σου επιβάλλεται έξωθεν. Στη δεύτερη περίπτωση φοράει μάσκα – τη μάσκα της Δημοκρατίας – και την επιλέγει ο λαός με την ψήφο του, ανάλογα με την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί προηγουμένως και με τις εμπάθειες που κουβαλάει μέσα του. Το νου σου, όμως, ό,τι λέμε σήμερα εδώ να μείνει μεταξύ μας, διότι έτσι και σου ξεφύγει κάτι τέτοιο στο σχολείο θα σε μαυρίσουν στο ξύλο οι "δημοκρατικοί" συμμαθητές σου. Αλίμονο δε αν γράψεις τέτοια πράγματα σε καμιά έκθεση. Δε θα πάρεις απολυτήριο Δημοτικού ούτε σε δέκα χρόνια.

** Δηλαδή ο διάλογος που κάνουμε σήμερα είναι απαγορευμένος;

**Ακριβώς!

**Κι εμάς γιατί μας είχε πει η δασκάλα ότι το μεγαλύτερο αγαθό της Δημοκρατίας είναι η ελευθερία της σκέψης και του λόγου;

** Αυτό είναι ένα μεγάλο παραμύθι, Δήμο μου. Η ελευθερία λόγου περιορίζεται στο να λες μόνο αυτά που αρέσουν στην άρχουσα αταξία, oops, “τάξη” εννοούσα. Στη Δημοκρατία υπάρχουν λέξεις απαγορευμένες. Οι πιο επάρατες είναι οι λέξεις εθνικιστής και φασίστας.

** Τι πράγμα; Δεν άκουσα. Γιατί μιλάς ψιθυριστά μπαμπά; Γιατί κατέβασες ξαφνικά τους τόνους;

** Διότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά παιδί μου. Δεν έχω την πολυτέλεια να με απολύσουν από τις δουλειές μου και να πεινάσεις κι εσύ. Έχε το νου σου, λοιπόν, να βάζεις μπιπ αν χρειαστεί ν’ αναφερθείς, π.χ., στους χρυσαυγίτες, αλλιώς θα σου βγει τ’ όνομα και θα γίνεις αποδιοπομπαίος τράγος στο σχολείο. Απαγορευμένη λέξη επίσης τείνει να γίνει και τ’ όνομα Kαρατζαφέρης, καρατζαφερισμός και όλα τα παράγωγα. Όλα αυτά αποπνέουν ακροδεξιά λέπρα, και η ακροδεξιά είναι το αυγό του φιδιού. Μεγάλη απειλή για τη μασκοφορεμένη Δημοκρατία μας. Κατάλαβες;

** Όχι, δεν κατάλαβα, μπαμπά, ίσως το καταλάβω στη συνέχεια της συζήτησης. Πάντως χρυσαυγίτες έπρεπε να λέγονται οι πολιτικοί μας που καταβροχθίζουν ωμά τα χρυσά αυγά της χρυσόκοτας που λέγεται εξουσία. Νομίζω; Όμως, καλού-κακού, στο εξής θα βάζω μπιπ σε όλα τούτα τα βδελυρά ονόματα.

** Λοιπόν, Δημοσθένη μου, θα σου το κάνω περισσότερο λιανά. Όμως έλα πιο κοντά για να μη μας ακούσει κανείς από γειτονική βεράντα και μας καρφώσει.

**Σε ποιον θα μας καρφώσει μπαμπά; Εσύ δε μου είπες τις προάλλες ότι η Αστυνομία είναι διαλυμένη;

**Ναι όντως είναι και της φαίνεται. Απ’ αυτήν δεν κινδυνεύουμε. Κινδυνεύουμε όμως να μας καρφώσουν στο Λάκη, στο Μάκη, και σε όλο το δημοσιοκαφρικό σινάφι, και τότε δε μας ξεπλένουν δεκαοχτώ ποτάμια. Θα μας βάλουν σε καραντίνα λες και κολλήσαμε τον ιό της γρίπης των χοίρων. Έτσι και σου μπει η ρετσινιά του ακροδεξιού δε σου βγαίνει ούτε μ’ εξορκισμό από τον παπά της Σαλαμίνας. Μπορείς να χτυπιέσαι όσο θέλεις, να κάνεις ακόμη και χαρακίρι για να τους αποδείξεις πως δεν είσαι ακροδεξιός, αλλά ου τους πείσεις καν τους πείσεις.

**Εξήγησέ μου όμως, μπαμπά, έστω και ψιθυριστά: σε τι άλλο η Δικτατορία μοιάζει με μια λαοπρόβλητη μασκοφορεμένη Δημοκρατία;

** Στη Δικτατορία, Δήμο μου, οι κυβερνώντες δε σε ρωτάνε για αυτά που νομοθετούν. Δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη σου. Σου λένε: «Αποφασίζομε και διατάσσομε.» Καθαρά και ξάστερα πράγματα, και σε όποιον αρέσει. Δεν επιτρέπεται να κάνεις κιχ. Σε μπαγλαρώσανε αμέσως. Αντιθέτως, στη μασκοφορεμένη κατ’ ευφημισμό Δημοκρατία, τάχα σε ρωτάνε, σε αφήνουν να βγαίνεις στους δρόμους και να διαμαρτύρεσαι, σου επιτρέπουν να οργίζεσαι, να βρίζεις και να πλαντάζεις από αγανάκτηση, σου επιτρέπουν ακόμη και να ρημάζεις και να σπάζεις ό,τι βρεις μπροστά σου, επιπίπτοντας επί δικαίων κι όχι επί αδίκων - βλέπε Δεκεμβριανά του 2008 - αλλά δεν ιδρώνει το αυτί τους. Εσύ μεν εκτονώνεσαι, αλλά πάλι το δικό τους θα γίνει. Παμπόνηρη επινόηση η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία!

**Παράδειγμα θέλω, δώσε μου παράδειγμα μπαμπά.

**Θα σου δώσω αμέσως. Ένα σκαστό παράδειγμα είναι αυτό του αγωνιστή Θοδωρή Τενέζου, που σήμερα κλείνει 122 ημέρες απεργίας πείνας, αλλά κανείς δε συγκινείται. Εξάλλου, θυμάσαι πέρυσι τι σάλος έγινε με την προαγγελία της ενοποίησης των Ασφαλιστικών Ταμείων; Οι ασφαλισμένοι είχαν βγει όλοι στους δρόμους, κι όχι μια φορά αλλά πολλές, και βροντοφώναξαν «Κάτω τα χέρια από τα Ταμεία μας», υποψιαζόμενοι ότι η αποτυχημένη σε όλα κυβέρνηση του Καραμανλή πήγαινε στα μουλωχτά να βάλει χέρι στα αποθεματικά των υγιών ταμείων για να κλείσει καμιά τρύπα του ελλείμματος. Είχα τότε διαβάσει κι ένα σπαραξικάρδιο άρθρο εδώ που αφελώς νόμιζα ότι θα έκανε τους νομοθετούντες να το ξανασκεφτούν. Αμ δε συγκινήθηκαν! Στο τέλος έγινε της Πετραλιά.

Φέτος, με το αποφασίζομεν και διατάσσομεν, έδωσαν μηδενικές αυξήσεις στις συντάξεις άνω των 1101 ευρώ! Τι κι αν είχαν διαμαρτυρηθεί έντονα οι συνταξιούχοι; Δεν τους λυπήθηκε κανείς. Δεν τους πέρασε. Και ο κατάλογος της δημοκρατικής απολυταρχίας δεν έχει τέλος. Και τα χειρότερα έρχονται, όπως ανακοινώνουν ανερυθρίαστα οι φορομπήχτες τρομοκράτες. Οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις φορτώνουν πάντα στο λαό τα σπασμένα και τα κλεμμένα τους. Ο λαός πληρώνει για τις ρεμούλες και την καταλήστευση των δημόσιων ταμείων από τους πολιτικούς και τους κολλητούς τους.

** Μπαμπά, αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε γιατί λένε ότι η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα;

** Αυτό παιδί μου είναι αποτέλεσμα μιας συστηματικής μακροχρόνιας προπαγάνδας - πλύσης εγκεφάλου των μαζών - ώστε η οικονομική ολιγαρχία να κυβερνάει μια χώρα με τη λιγότερη δυνατή λαϊκή αντίσταση. Σου λένε αλαζονικά, “ο λαός μας ψήφισε για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας”! Κι ας μην είχαν ανοίξει τα χαρτιά τους προεκλογικά. Κι ας μην ήξερε ο ψηφοφόρος τι ακριβώς τον περιμένει. Κάθε τέσσερα χρόνια, αν και στη χώρα μας συνήθως σε λιγότερα, η ανάλγητη οικονομική ολιγαρχία – το επάρατο Κεφάλαιο που λέει και η Παπαρήγα - με τη βοήθεια των οργάνων της ΜΜΕ, προωθεί ένα κόμμα στην κυβέρνηση, κατά τεκμήριο εκείνο που θα υπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά της. Κι έτσι έχουμε την εναλλαγή των κομμάτων εξουσίας (ασυδοσίας) στην κυβέρνηση, και ζούνε αυτοί καλά, τ’ αφεντικά τους καλύτερα, και ο λαός χειρότερα.

**Τι μου λες μπαμπά! Με απογοητεύεις. Δηλαδή το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» δεν εφαρμοζόταν μόνο στη Δικτατορία των συνταγματαρχών;

**Δυστυχώς, όχι, Δήμο μου. Μπορώ να σου πω εδώ πως άλλοι έχουν τ’ όνομα κι άλλοι τη χάρη. Η χούντα των συνταγματαρχών τουλάχιστον σου το δήλωνε καθαρά : «είμαστε δικτατορία», και πάντως τιμωρήθηκαν και πήγαν όλοι ισόβια. Ενώ τούτοι εδώ οι άχρηστοι και προδότες του έθνους εξαπατούν και καταληστεύουν το λαό φορώντας τη μάσκα της Δημοκρατίας, και ποτέ κανένας από δαύτους δεν πάει φυλακή. Φτιάξανε νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους – βουλευτική ασυλία, νόμος περί ανευθυνότητας Υπουργών – κλείνουν τη Βουλή όποτε γουστάρουν για να εξασφαλίσουν τις παραγραφές των εγκλημάτων τους, έχουν διαφθείρει και τη Δικαιοσύνη, και ο λαός στενάζει χωρίς να βρίσκει ποτέ το δίκιο του. Τα ξεροκόμματα και τα ψίχουλα που του πετάνε πότε-πότε κάτω από το τραπέζι είναι απλά για να σκύβει όλο και πιο χαμηλά το κεφάλι του για να τα συλλέξει.

**Αχ, μπαμπά, μου, μελαγχόλησα σήμερα. Μέχρι χτες ήμουνα υπερήφανος για τ’ όνομά μου, που μου έχεις πει ότι σημαίνει το σθένος (δύναμη) του λαού (δήμου). Τώρα όμως βλέπω ότι το 'Δημοσθένης' είναι λέξη κενή περιεχομένου, ένα όνομα χωρίς αντίκρισμα. Λες γι’ αυτό να μη γιορτάζω ποτέ;

** Συγνώμη γιε μου! Πριν 10 χρόνια που σε βάφτισα, δεν είχα κι εγώ καταλάβει καλά τι κρύβεται πίσω από τη λέξη Δημοκρατία, και νόμιζα ότι σήμαινε πως το κράτος (δύναμη) την έχει ο δήμος, δηλαδή ο λαός. Με τα χρόνια όμως και με τα δημοκρατικά σημεία και τέρατα που αντίκρισα, ξύπνησα βλέπεις κι εγώ. Τώρα το γεγονός ότι δεν υπάρχει άγιος με τ' όνομά σου είναι κατανοητό. Πώς θα αγιοποιούσε η Εκκλησία κάποιον που και μόνο τ' όνομά του σημαίνει σθένος του λαού εναντίον της εξουσίας; Βλέπεις εξουσία είναι και η Εκκλησία, και δείχνει κατανόηση στην αμαρτωλή Πολιτεία με την οποία πορεύεται σ’ ένα μοιραίο για το έθνος εναγκαλισμό…

**Μπαμπά, αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε εγώ προτιμώ τη γνήσια δικτατορία παρά την καμουφλαρισμένη. Τουλάχιστον, όπως μου έχει πει ο παππούς μου, επί χούντας υπήρχε κοινωνική ειρήνη, τάξη και ασφάλεια. Η εγκληματικότητα ήταν ελάχιστη, μου έλεγε. Μπορούσες να κυκλοφορείς τη νύχτα όπου ήθελες και να μην κινδυνεύεις. Μπορούσες ν’ αφήνεις τα παράθυρά σου ανοιχτά και δε φοβόσουν μήπως σε κατακλέψουν. Οι πυρκαγιές που κατακαίνε τα δάση μας τότε ήταν ελάχιστες. Ακόμη, ο παππούς μου είπε πως, αν είχαμε χούντα σήμερα, δε θα αντιμετωπίζαμε το μπάχαλο της λαθρομετανάστευσης και τη γκετοποίηση-υποβάθμιση πολλών περιοχών των πόλεών μας.

** Δημοσθένη! Κόψτο αυτό το σενάριο! Σου είπα, μας απαγορεύεται ακόμα και με τη φαντασία μας να ονειρευόμαστε γνήσιους δικτατορικούς λαγούς με πετραχήλια. Μήπως θέλεις να βάλεις την οικογένειά σου και τον εαυτό σου σε καραντίνα και περιπέτεια; Άλλωστε τη δικτατορία των συνταγματαρχών πολλοί που την έζησαν τη νοσταλγούν, μα καταπίνουν τη γλώσσα τους και δε βγάζουν άχνα δια τον φόβον των δημοκρατικών. Άσε που στην εποχή μας τέτοιες δικτατορίες είναι άπιαστο όνειρο. Αυτές ανήκουν πια σε άλλες εποχές.

**Πάντως, εγώ μπαμπά άκουσα το Χαρδαβέλλα να λέει ότι κάποιοι εγκέφαλοι σχεδιάζουν μια παγκόσμια δικτατορία που θα την επιβάλουν δια πυρός και σιδήρου. Λες να είμαστε καλύτερα τότε; Διότι αν συνεχίσει αυτή η δημοκρατική διάλυση της Ελλάδας, εγώ τι ελπίδα έχω όταν μεγαλώσω;

**Τι να σου πω παιδί μου, δεν ξέρω τι θα μας ξημερώσει. Εκείνο που ξέρω είναι πως όλοι οι εξουσιαστές είναι βλοσυροί και ανάλγητοι και μόνο ψίχουλα πετάνε στο λαό. Κι ούτε μπορώ να φανταστώ πώς μια παγκόσμια δικτατορία μπορεί να εξαλείψει την εγκληματικότητα, η οποία είναι το φυσικό επακόλουθο της αδικίας και της οικονομικής εξαθλίωσης.

**Τότε μήπως το ΠΑΣΟΚ μας εξασφαλίσει καλύτερες ημέρες, αν το φέρουμε στην εξουσία;

** Όλοι το υπόσχονται αυτό όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Όμως όταν πάρουν την εξουσία στα χέρια τους το ξεχνάνε και κάνουν τα ίδια ή και χειρότερα.

** Κι εκείνο που λέει ο Γιώργος Παπανδρέου για την Πράσινη Ανάπτυξη, μήπως βοηθήσει λίγο;

**Δημοσθένη μου, αυτό είναι σα να υπόσχεται κάποιος να θεραπεύσει έναν καρκινοπαθή τελευταίου σταδίου με ασπιρίνες. Πράσινη ανάπτυξη χρειάζονται τα μυαλά των Ελλήνων, και πρώτα των πολιτικών και των σειρήνων τους των δημοσιογράφων, για να ξελαμπικάρουν. Αν δεν προϋπάρξει αυτή, δε μπορούμε να περιμένουμε άσπρη μέρα.

** Τι λες λοιπόν για το ΚΚΕ; Μήπως με την Παπαρήγα πρωθυπουργό θα παίρναμε τα πάνω μας σα χώρα; Λέει πως όταν όλα κρατικοποιηθούν θα ζήσει ο λαός το κόκκινο όνειρο. Τα λαμόγια και τα τρωκτικά του Δημοσίου θα εξαφανιστούν ως δια κόκκινης μαγείας και ο λαός θα ευημερήσει επιτέλους.

** Χα, χα, χα! Σ’ ευχαριστώ Δήμο μου που μ’ έκανες και γέλασα. Το χρειαζόμουνα στ’ αλήθεια! Χα, χα, χα! Χα, χα, χα!

** Σταμάτα βρε μπαμπά αυτό το ακατάσχετο γέλιο! Είναι επικίνδυνο για την καρδιά σου. Το διάβασα τις προάλλες στο Internet.

** Έχεις δίκιο, άγγελέ μου. Άλλωστε υπάρχει και η έκφραση, «πέθανε από τα γέλια». Όμως ήταν ένα αυθόρμητο ξέσπασμα που φαίνεται πως το είχε ανάγκη ο οργανισμός μου. Άλλωστε τι μας έχει απομείνει για να γελάσουμε;

**Μπαμπά, έτσι όπως μου τα λες, μήπως έχεις μετανιώσει που με γέννησες επειδή δεν έχω προοπτικές να ζήσω μια καλύτερη ζωή;

**Όχι παιδί μου! Αυτό δεν το μετάνιωσα κι ούτε θα το μετανιώσω ποτέ! Δεν υπάρχει άλλωστε υψηλότερο ιδανικό από το να χαρίζεις τη ζωή σε μια ψυχή. Η ζωή είναι θεϊκό δώρο, και είναι όμορφη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, έστω και τις πιο σκληρές. Άλλωστε καμία δικτατορία, εθνική ή παγκόσμια, και καμία διεφθαρμένη ψευτοδημοκρατική κυβέρνηση δε μπορούν να φυλακίσουν το νου και την ψυχή του ελεύθερου ανθρώπου. Κανενός είδους υλικές αλυσίδες δε μπορούν να δέσουν το πνεύμα που είναι συντονισμένο με την ΠΗΓΗ της ΖΩΗΣ, το ΛΟΓΟ! Κανένας ληστής δε μπορεί να κλέψει τη γαλήνη και την ομορφιά της ψυχής ενός ενάρετου ανθρώπου. Η καθαρή ψυχή μπορεί να νιώθει ευτυχία ακόμη και μέσα στην κόλαση.

Μην τα ξεχνάς αυτά τα λόγια παιδί μου. Μπορεί να μην καταφέρω να σου αφήσω υλική περιουσία, αλλά να θυμάσαι ότι τα πιο πολύτιμα πράγματα στη ζωή – ΑΡΕΤΗ, ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – δεν αγοράζονται με χρήματα. Είναι κατακτήσεις της ψυχής και είναι αιώνιες. Αξίζει να ζεις και ν’ αγωνίζεσαι και μόνο γι’ αυτές τις αξίες!