Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Ειναι δυσκολη η σιωπη ρε γαμωτο !



Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη

Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιοί χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιές θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιός άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι

Σε ποιό όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοί δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιός έρωτας σε σπρώχνει ποιό μακριά από δω
Πες μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι

Το όνειρο που σ’ έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει

Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιά νήματα σ’ ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποιά κύματα σε διώχνουν απ’ αυτό το λιμάνι
Ποιά μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι

Ποιά σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποιά αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιό ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι

Ποιές λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποιά ελπίδα σ’ οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποιά θλίψη σε κλωτσάει ποιό μακριά από παντού
Πες μου ποιός φόβος σε νίκησε πάλι


Δεν υπάρχουν σχόλια: