Περίμενα σαν τρελός να έρθει ο Ιούνιος. Η δασκάλα φόραγε κοντές φούστες και εγώ έσκυβα τάχα να πιάσω το μολύβι και έβλεπα το βρακάκι της.Βάζαμε στοίχημα με τον Ηλία που καθόμασταν στο ίδιο θρανίο τί χρώμα ήταν. Όμως συνήθως χάναμε και οι δύο, γιατί δεν φορούσε τίποτα!
Επιτέλους θα ξυπνάω ότι ώρα θέλω! Βέβαια και πριν ξύπναγα αργά γιατί είχα μόνο απόγευμα σχολείο! Η μαμάκα μου περίμενε πως και πως να πάρει τον έλεγχό μου! Ετοιμαζόταν μέρες πριν. Βέβαια δεν καταλάβαινα γιατί έβγαινε πάντα τελευταία από το γραφείο του διευθυντή. Πάντως πάντα έβγαινε χαρούμενη ακόμα κι αν είχα κακούς βαθμούς!
Οι γονείς μου με μεγάλη προσμονή ετοιμάζονταν για το ταξίδι στο χωριό. Τόσο πολλή που όλα τα έφτιαχνα εγώ με την μικρή μου αδελφή η οποία ήταν 24 και χωρισμένη αλλά ο μπαμπάς μου την έλεγε πάντα μωράκι!
Όπως και όλοι οι φίλοι του! Ήμουν κι εγώ φίλος της. Όπως και φίλος των 1200 φίλων της .Μερικούς θα έβλεπε και στο χωριό…Εγώ δεν είχα κανέναν φίλο στο χωριό.Δυστυχώς ούτε έναν! Είχα όμως πολλές φίλες! Όπως και ο μπαμπάς μου.’ Οπως και η μαμά μου. Αλλά δεν ήταν κοινές.
Στο χωριό όλα τα αγοράκια μαζεύονταν κάθε απόγευμα και έπαιζαν μπάλλα. Εγώ έπαιζα με τις κούκλες μου.Έτσι αποκαλούσε ο μπαμπάς μου τις φίλες μου! Μαζευόμασταν σπίτι και παίζαμε ως το βράδυ. Ο μπαμπάς και η μαμά μου έρχονταν το πρωί. Μερικές φορές μαζί. Μερικές φορές ερχόταν και η αδερφή μου στο σπίτι. Μου άρεσε πολύ στο χωριό! Έβλεπα τον μπαμπά και τη μαμά πολύ χαρούμενους. Την αδερφή μου πάλι την έβλεπα σπάνια. Τον παππού και τη γιαγιά συνέχεια. Πάνω στο σύνθετο. Σε κορνίζες.
Είχαμε και ζώα στο χωριό. Έτσι έλεγε η μάνα μου τους θείους μου.
Όταν πηγαίναμε σπίτι τους ο μπαμπάς μού έλεγε να ταίζω τις κοτούλες τους.Όταν φεύγαμε από το χωριό ο θείος μου δεν είχε πια κοτούλες. Ο μπαμπάς όμως είχε δέκα κιλά παραπάνω. Η μαμά μου δέκα φίλους παραπάνω. Η αδερφή μου δέκα δακτυλίδια παραπάνω.Για μένα ο κόσμος έλεγε ότι θα είχα δέκα αδερφάκια παραπάνω.
Έτσι πέρασα το καλοκαίρι στο χωριό του κουμπάρου της μαμάς μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου